' "" A " Dostluklar Da Köksüz, Sözler De ...

Ama bizim dostluğumuz bakidir dost...... .-)))))

Sevgiler.. hem de en sınırsızından

Yozlaşmanın benzetmelere dayanarak irdelendiği güzel bir şiir...
Kutlarım sizi ve şiirinizi Metanet Hanım.
Sevgiler...

Doğrusu düşündürdü şiir... Nasıl düşündürmesin ki?
Artık karşı komşusunu tanımadan yaşayan bizleriz..
'Yalnızlık Allah'a mahsustur' derken, giderek yalnızlaşan, bireyciliği kutsayan bizleriz..
'Komşusu aç iken, tok yatan bizden değildir' diye karşılıksız yardım etmeyi sevap bilirken, şimdi bırak komşuyu, anasına, babasına bakmayıp, 'devlet baksın' diye huzur evlerinin kapısına bırakıp giden de bizleriz!
Artık ne dostluklar dostluk gibidir, ne de verilen sözler 'sözdür!' Hepimizin 'iki yüzü, üç yüzü' var! Hangisi ne zaman gösterilir, iyice uzmanlaştık! Maskeler hazır, tak maskeni, işine gelen yüzünü göster... İşine gelmeyince, sakın ola, semtinden bile geçme!
İşte şiir de onu anlatıyor.. Hem de çok etkili biçimde...
Kutluyorum Metanet Hanım...

Sözün dayanaksız, mesnetsiz, havada sallananını, muallâk olanını duyduk da; dost’un köksüzlüğünü duymamıştık.
Duymuş olduk.
Dost kelimesiyle köksüzlük her ne kadar yan yana yakışmıyor olsalar bile.

Dost yürek; saflık, dürüstlük, temizlik ister.
Dost yürek; asalet, erdem, fazilet ister.
Dost yürek; dostça, samimice, içten gelerek söz ister, yakınlık ister.

Haklısın be gönlü güzel dost!
Kıymet bilmeyenlere dost denilir mi?

“Engin ol gönül engin ol…”

Güzel, düşündürücü, lirik ve etkili şiirin için kutluyorum.

Ben dostça diyorum.

Gerçek Dostların kapıları her zaman açıktır.

Sevgi ve saygı rüzgârları esenliği olsun.

Sağlıcakla…