A Dostlar Şiiri - Ersen Alper

Sonsuzluğu sığdırdım şu içime,
Yalan oldum, girdim kötü biçime,
'' Doğrul! '' dedim, canım taktım dişime,
Konuşmadan söyleyelim a dostlar!

Kibir belim büktü, burnum kaldırdı,
Talan oldum, dost düşman hep saldırdı,
Bencil nefis canı hara daldırdı,
Sorulmadan söylenelim be dostlar!

Cismimiz, görüntümüz de var amma,
Bizimkisi aynadaki muamma.
Niyet gerçek (!) , edim yalan; ne mana?
Konuşmadan eyleyelim a dostlar!

Ersen söyler: ömür geçer, gün geçer;
Nefis hep işine geleni seçer.
Şu gönül neler ekti, neler biçer,
Sorulmadan eylenelim be dostlar