a DOKUZUNCU GÜN Şiiri - Nevzat Uçar

.. Dokuz gündür,
Dokuzuncu katta,
Kartal Eğitim Araştırma Hastanesinde
Dokuz yüz üç No.lu oda da
Öylece yatıyorum.
.
Dokuzuncu gün bugün,
Ameliyat öncesi elastiki bantlarla
Ayağımdaki Ödemi indirmek için
Her sabah yeniden sarıp sarmalıyor
Dr. Cem bey..
Kanatsız Melekler dediğim Hemşireler
Ve.. Genç stajyerlerde
Güler yüzleri ve içtenlikleri ile gönül alıyorlar.
Ameliyat ekibine söylenecek söz yok zaten
Muhteşem ve başarılı operasyonlara imza atıyorlar.
Sonsuz güven duyuyorum onlara.
.
Dokuzuncu gün bugün,
Gözlerim kapıda, kulağım ayak seslerinde
Hani diyorum,
Yürürken zemini titreten o adımların
Kapıya kadar gelse de
O Gülen gözlerinle göz göze gelsek
Sarılıp bir defa daha koklasam tenini.
Boş adımlar gelip geçiyor koridordan
Hiç birisi sen değilsin
.
Dokuzuncu gün bugün.
Kendimi bir anda 875 gün öncesinde düşünüyorum.
O gün bu gündür yoksun
Boşuna da olsa bekliyorum
Gelmeyeceksin biliyorum da.
İnadına bekliyorum.
Bir gün gelmek istediğin de
Geç kalmış olacaksın
Ondan korkuyorum.
.
Dedim ya..
Gelmeyeceğini bile bile bekleyeceğim
Beklediğimi bile bile sende gelmeyeceksin.
.
Dokuzuncu katta,
Dokuz yüz üç No:lu oda da yatıyorum.
Dokuzuncu gün bugün.

.
Ahmet Nevzat Uçar.
25/Aralık/2015. Saat:11:25.

-