Döktüğüm gözyaşıyla, dünya düşer gözümden.
Alnımdaki kırışık hatlar onun yüzünden.
Dert tığıyla örülen dertlerim giysi olmuş
Tüm neşeli günlerim o örgüyle örtülmüş.
Lodos esen rüzgârlar bana gelince poyraz.
Ne bahar görünüyor nede gerçekleşir yaz.
Benim bahtım böyledir değişmez alın yazım
Daima hüzün çalar elimde dertli sazım.
Hep bakarım yollara ne gelen var ne giden.
Nedir bendeki bu hal? beni benden hep eden.
Kötüler beni bulur iyilik arıyorum.
Bulup kim getirecek diye aranıyorum.
Aşkınla yanan gönlüm nasıl söner ki bilmem.
Yangınım fazla her gün gel söndür budur demem.
Kirpikler hançer olmuş her biri ayrı batar
Kaybolan ümitlerim mevcuda hava atar.
Mazi olan güzellik ne zaman geri döner?
Geçen güzel günlerim etti beni derbeder.
Hey gidi koca dünya her şeyimi aldın da
Belki ümittir rüya bir uykuluk olsa da
Bizlere selam verir onlar gagalarınla.
Söylerken şarkıları kuşlar ağaç dalında.
Her gelen baharların olmuyor bende yeri
Gönlümdeki anılar gelemiyor ki geri.
12.05.2017
Kayıt Tarihi : 12.5.2017 16:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılar selamlar
Yaşanmışlıkları söyletiyor işte böyle insanı, ne denir ki ? Anlamlı ve güzeldi şiir canı gönülden kutlarım saygılar...
şiirinizi beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (15)