A Delfino Restorant Şiiri - Halil Müftüoğlu

Her vakitte okunan, camiden gelir ezan
Denizdeki yakamoz, verir bembeyaz duman.
Tüm eski şarkıların, söylendiği saraydan.
‘’DELFİNO’’ da fasıIdır, hüseyni ve uşşaktan.

Her katı başka güzel, dizilmişler üst üste.
Çözülür bulutların, demeti de git gide.
Bakınca Avrupaya, görünür erguvanlar.
‘’DELFİNO’’ da her zaman selam verir martılar.

Dertlerden arınarak, gelinen zamanlarla,
Görünen iskeleden, inen tüm insanlarla,
Mutlulukla vuslattır burada sıkıntılar.
‘’DELFİNO’’da servis var, boğazdan manzaralar.

‘’DELFİNO’’ Beylerbeyi, sahilde amadedir.
Karada huzur ise ‘’DELFİNO’’ Ataşehir.
İnsan ruhuna dosttur, ‘’DELFİNO’’ da saadet.
Mutluluk bahşetmekte, tüm dertlere burda rest.

‘’DELFİNO’’ koltuğunda, dinlenme zamanında.
Gönül teline ruhun, mızrap vurduğu anda.
Sinelerde titrerken, akşamın gelen sesi.
Apayrı bir huzurdur, ‘’DELFİNO’’ efsanesi

17.09.2019 halil müftüoğlu