a-Darülacezededir, nice anne babalar

Darülacezededir, nice anne babalar
Ne evlatlar arıyor, ne hısım akrabalar

Gördüydüm bir programda, ihtiyar nineleri
Yüzleri üzgün idi yanıktı sineleri

İşte bu hale düştük, hayır olsun sonumuz
Tedbir almak lazımdır, tehlikedir önümüz

Ettiği gibi herkes, mutlaka çatacaktır
Evlatlar ebeveynin yolunu tutacaktır

Hanımla kavga etmiş bir gün adamın biri
Hanım kaynata için saymış ileri geri!

Ya bu evden o gider ya ben çekip giderim
Ne babana bakarım ne de hizmet ederim

Adam da babasını aldı koydu sepete
Dağın başına çıkıp, durmuştu bir tepede

Babasını indirip sepeti kırmaktaydı
Küçük oğlu babaya bir soru sormaktaydı

Lazım olmaz mı baba ne için kırıyorsun?
Babası dönüp der ki ne diye soruyorsun

Oğlu der baba seni, taşıyacağım elbet
Dedem gibi olunca lazım olur bu sepet

Dede der torun haklı, o sepet dedenindir
Ben babamı atmıştım şimdi sıra benimdir!

Tövbe şimşeği çaktı adamın dimağına
Babasını öperek almıştı kucağına

Hemen evine vardı, hanımını çağırdı
Babama bak ya def ol, dedi saydı, bağırdı

Masal değil yazdığım, bu hikâye gerçektir
Kıssadan hisse alın, her eden görecektir

Anne baba gül gibi, baktılar küçük iken
Sen de onlara gül ol, olma kanatan diken

Beddua alanların, gülmez dünyada yüzü
Evlatlar asi olur, evinde geçmez sözü

Babam asiydi deyip, sende asilik etme
Sen hayırlı evlat ol gittiği yoldan gitme

Bilinen bu hikâye, bunun için yazıldı
Eden bulur sözcüğü, beynimize kazıldı

Anne yüreği yufka, bir şey söylerken sızlar
Anneleri ağlatan, var nice hayırsızlar

Tövbe etmek gerekli, onlarla barışmalı
Hayırlı evlatların, safına karışmalı

Dünya üç günlük dünya, sabırlı olmalıyız
Onlarla hoş geçinip duayı almalıyız

Baba haklı ya haksız, bedduası tutuyor
Zannetmeyin Mikdadî kafasından atıyor

Ozan Mikdadî