Keder içinde dağların zirvesi; beyaz tüller, ak sakallar uzar eteklerine
Rüzgar ve boran, tan yerini ağartır sinesinde
Bir kızıl şafaktan sonra perçinlenir güneş ve açılır kirpikler dondan
Bir nehir kaynak bulur kucağında o kadim tepenin
“Bir köy çocuğunun resimlerine yansır silueti
Dağ kahverengi, doruklarda kar ve bir ırmak ak köpüklü
Birkaç ev, birkaç ağaç ve bir köprü…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta