Keder içinde dağların zirvesi; beyaz tüller, ak sakallar uzar eteklerine
Rüzgar ve boran, tan yerini ağartır sinesinde
Bir kızıl şafaktan sonra perçinlenir güneş ve açılır kirpikler dondan
Bir nehir kaynak bulur kucağında o kadim tepenin
“Bir köy çocuğunun resimlerine yansır silueti
Dağ kahverengi, doruklarda kar ve bir ırmak ak köpüklü
Birkaç ev, birkaç ağaç ve bir köprü…
Masmavi bir dere altından boy verir köprünün
Güneş iki tepenin arasından el uzatıp gülümser…”
Gece lambaları eşlik etmezdi çocukluğumuza
Mumların loş helezonlarında büyürdü hayallerimiz
Gün, tükenen domuz yağının son alazlanmasında başlardı
Kibrit kutuları ve gazoz kapaklarıydı uğraşımız
Kimin daha çok varsa kapağı ve kibritleri kıskanılırdı
Çocukluğun resimlere yansımayan yüzüydü gece uykuları
En güzel yağlı boya tabloları…
Ama çocuk olmayan bilmezdi bu renkleri
Saklı durur hep yalnızlığı yaşayana değin…
Kayıt Tarihi : 25.6.2013 19:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!