a çocuk
yağmur yağdı diye çölde
çimler yeşerip
çiğdemler, menekşeler açmaz
bir yanı çocuklar gibi gülümserken
bir yanına cehennem düşen bir yürekte
yeni sevdalar başaklanmaz
öyle gülme
yel eksen fırtına biçersin
öyle bakma yüzüme
hangi düşün kıyısına varsan
uçuruma düşersin
sen hiç anandan emdiğin sütte boğuldun mu
hadi bir kadeh de sana içeyim bu gece
ama ötesi yok işte, bilmez misin a çocuk
yani öyle ki
şimdi bu gök devrilse bile üstüme
ezilecek canım yok altında
içini boydan boya kurt kemirmiş
bir ağaç gibi duruyorsam karşında
böyle yolsuz yordamsız ve yorgun
gül toplar gibi toplayıp saklayamadığım
sevinçlerin dilimdeki kekre tadındandır
içimdeki dünyanın iç çekişi
yani şimdi sevmek de, sevilmek de nafile a çocuk...
Meral VurgunKayıt Tarihi : 6.8.2005 00:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
eger hala buralardaysan ses ver Meral.
sevgiler,
TÜM YORUMLAR (14)