A Çaresizlik Şiiri - Turhan Şahin

Şeş cihetten her dem beni kuşattın
Yâr yoluna baktım a çaresizlik
Yusufun çıktığı kuyuya attın
Çok ızdırap çektim a çaresizlik

Dediler derdine bir derman dile
Köprünün üstünde belirdi hile
Gaflete düşürdün Lokmanı bile
Candan dahi bıktım a çaresizlik

Yalvarsam yakarsam gelir mi geri
Dizimin dermanı gözümün feri
Sen felekle kardeş olalı beri
Boşa ektim diktim a çaresizlik

Şah-ı hubânımla girme arama
Elmas tozu eksin bırak yarama
Şifâ bulmaz isem fazla ırama
Bak boynumu büktüm a çaresizlik

Muhannet bir yandan meded bir yandan
Umut kesilmezmiş çıkmadık candan
Para pul kâr etmez dönmezsin kandan
Önünde diz çöktüm a çaresizlik

Farkına varınca nârına yandım
Bir içim su idi içmeden kandım
Uzaklara gitti gelecek sandım
Kanlı yaşlar döktüm a çaresizlik

Gözümün önünden bir an gitmiyor
Gündüzler bitiyor gece bitmiyor
Gönlüm haydi diyor gücüm yetmiyor
Evi barkı yıktım a çaresizlik

Munîs-i cânımı gördüğüm zaman
Saçını tarayıp ördüğüm zaman
Goncasından hatır sorduğum zaman
Ben kendimi yaktım a çaresizlik

Şeş cihet (altı yön) : Sağ, sol, ön, arka, aşağı, yukarı
şah-ı hubân: Sevgili olanlar içinde en çok sevilen
munîs-i cân: Canın alışık olduğu, görülmesi çok arzulanan