Mekke’de müslümanlar, çok zulüm çekmişlerdi
Küffarın baskısından, daralıp bıkmışlardı
Allah’ın izni ile, göç edip çıkmışlardı
Mekkeden Medineye, kaçar gibi gittiler
Yurdu, malı terkedip, uçar gibi gittiler
Mekke’den gelenlere, muhacirin denmişti
Medineli mü’minler buna çok sevinmişti
Onlara Ensar dendi, kardeşlik istenmişti
Muhacirin her nevi ihtiyacı görüldü
Artık İslâm devleti, Medine’de kuruldu
Kureyşin bir kervanı, Şamdan gelmekte idi
Duyan mü’minler bunu, fırsat bilmekte idi
Savaş maksatı değil, gözleri yükte idi
Kafilenin reisi, Ebu Süfyan anlamış
Başka yol seçip kaçmış, Medine’den yanlamış
Bir ulak bu haberi, gidip halka yayınca
Kureyş hazırlık yapmış, bu haberi duyunca
Bine varan orduyla, koştular yol boyunca
Müslümanlar durmadı, hemen hazırlık yaptı
Bedir’e ulaşarak, su olan yeri kaptı
Müminlerin adedi, üçyüz nefer kadardı
Üçyüzü de yayaydı, ancak tek atlı vardı
O zamanlar savaşlar düelloyla başlardı
Ali, Hamza Ubeyde, meydana çıkmışlardı
Gelen üç Kureyşliyi, öldürüp yıkmışlardı
Savaş müslümanların zaferiyle bitmişti
Kureyşten yetmiş kişi, telef olup yitmişti
Ayrıca müslümanlar yetmiş esir etmişti
Büyük bedir gazvesi, İslâmda ilk zaferdir
Allaha teslim olan, her zaman muzafferdir
Mikdat Bal
Kayıt Tarihi : 3.8.2005 04:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
katılanların gelmiş ve geçmiş günahlarının affedildiği..
Yüreğinize sağlık.
Selamlarımla
TÜM YORUMLAR (2)