A- Bunalan İnsanlık! Şiiri - Mikdat Bal

Bunalan İnsanlık!

İnsanlığı bitmiş beni-beşerin!
Kalıntısı bile çürüyor sanki!
Giriş kapısına geldik mahşerin
Herkes o tarafa yürüyor sanki!

Bunalan insanlık hasretken nura
Düşüyor ne yazık daha da zora
Karanlık bulutlar karadan kara
Gönül dünyamızı bürüyor sanki!

Hayâsız şekilde işlenir suçlar!
Cirit atıp durur aşırı uçlar!
Adaletten yoksun egemen güçler
Kanunla zorbayı koruyor sanki!

Anaya babaya saç yolduranı
Sokakta, çarşıda her saldıranı
Hele yaşlılara el kaldıranı
Gördükçe kanımız kuruyor sanki!

Kimimiz geçmişi özler velâkin
Çevreyi etrafı gözler velâkin
Kötü haberleri izler velâkin
Bunları önemsiz görüyor sanki!

Ne hayvanat emin ne de ahali
Zorbalara karşı yoktur mecali
Der Mikdadi budur dünyanın hali
Nihayete doğru varıyor sanki!

Şair Mikdat Bal