EMİNE NİNEM YAHUT NAMI DİĞER ANNANEM
KOCASI Hafız Salih Hulusi Efendinin hanımı. Ağa kızı. Poyrazlardan. Rize’de Ağa konağında uyurken haminnesinin sırtında verildi O’na. Bilime çok önem veren bu kadının genleri Anneme kadar aktarılır.
Kocasının kaprislerine katlanmıştır. Güzel olmamasına karşın zenginliği ve ilim adamına değer veren haminnesi yüzünden bu yakışıklı adama verilmiştir. Bu adam fakirdir. Cami hocalığı yaparak evini geçindirmeye çalışmaktadır. Bu yüzden sık sık evden uzakta kalmaktadır. O kadın başına biraz bahçe biraz tarla velhasıl çiftçilikle evi geçindirir. Kocasının katkısı nedir bunu bilmiyoruz.
O fazla güzel olmayan ama aksine evine ve çocuklarına bağlı kadın evin direğidir ve adamın gözü arkada kalmamıştır. Ama adamın gözü açtır güzellere karşı.
Önce Batum’a sonra Balıkesir’e gurbete gitmiş birinde O’na kuma bile yapmıştır. Karısını psikolojik olarak hazırlamak isteyince paparayı yemiş, onun bu ağır tepkisinden korkarak ikinci kadını memleketine getirmekten vazgeçmiştir.
Öyle ki bu olay varla yok arası kalmış, kadının varlığı, o kadından bir çocuğu olduğu bile şehir efsanesine dönüşmüştür.
Sen ona hiç bakmadan geçmişsen oracıktan
Leylek dansa durmuş da bacanın tepesinde
O baharlım laklakını durup dinlememişsen
Şakır şakır bir tren bir gece köprüsünden
Islıkla dalmamışsan gurbet türkülerine
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta