EMİNE HALAM
Evin en büyük çocuğu. Ahlaken babasına simaen benzeyen bir kız. Gelin olduğu evde aşırı çalıştırılmaktan dolayı artarda çocuk düşürmüş. Kocasının babasının adaşı. Kayınpederi de babası gibi hoca diye anılan biri. Bir köyden öbür köye gelin gider.
Ahlaken kendisinden sonra doğan çocukların da en üstünü. Oğlan kardeşiyle blok yapılan evde oturur. Ahırda ineği vardır, evde çocukları, ama o çoğunlukla seccadesindedir. Ev işlerini çabucak bitirir. Kocasının söylenmelerini sessizce dinler, karşılık vermez. Onu öyle kabul etmiştir.
Hayata tutunabilen ilk çocuğu erkektir e çok yakışıklıdır. Onu gören parmak ısırır. Kocası iyi maaş veren bir fabrikada işçidir. Ama o şehirde hayvan yetiştirmektedir. Sütü sağmakta, evin ihtiyacını karşılamaktadır. Evinde ekmek pişirmekte, hayvanı otlatmaya gitmektedir. Sırtında ot taşımakta, rençberlik yapmaktadır. Onun gerek baba evinde gerekse kayınbabasının evinde yaptığı budur.
İlk çocuklarını köyde kuyudan kovalarla eve su taşımaktan düştüğü söylenir. Topu topu bir oğlan iki kız çocuğu olmuş, başka çocuğu olmamıştır. Oysa oğlan kardeşinin 2’si ölü 9 çocuğu olmuştur. Bir kız kardeşinin hiç çocuğu olmamasına karşın en küçük kız kardeşinin 6 çocuğu vardır.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta