a-Bin dokuz yüz yetmiş ikide Rize’de Çay ...

Beceriksiz mi desem, acımasız mı desem
Bittirtmedi yemeği döktürdü kalanını!
Vakit genişti lakin bırakmadı ki yesem!
Yetirtmedi aç koymuş, çektirdi gelenini!

Öğle vakti acıktık, kim ne etsin çorbanı?
Suyu da esirgedin deldiler mi kırbanı?
Sözde kesecek imiş, kaçırmıştı kurbanı
Yatırtmadı öküzü çektirdi palanını

Bu ziyafet işini zaten dünden bilirdi
Pazara gitmiş olsa gerekeni bulurdu
İsteseydi elbette sermayesi olurdu
Sattırtmadı eşeği yaktırdı kolanını

Teselli edip durur mübarek sanki zahit
Kendi çıkarı için ölesiye mücahit
Özrü kabul olur mu? çocuğu tutmuş şahit
Dedirtmedi doğruyu aktırdı yalanını

Kendisi çok akıllı gayrini cahil sanmış
Rezil-ü rüsvay olmuş mahdut ilmine kanmış
Bu hallere düşmesi demek ki su-i zanmış
Tutturtmadı hesabı çaktırdı planını

Gözleri üstümüzde sen gel de bundan savuş
En ufak itirazda hazırdır işten kovuş
Ancak öyle olmamış, dur demiş bize çavuş
Attırtmadı bir adım, söktürdü alanını

Ozan Mikdadi