A - Biliyorum ben! Şiiri - Mikdat Bal

M i a d ı dolmuş b i r ü r ü n e d ö n ü p
“Bir varmış, bir yokmuş” oluyorum ben!
Bir yandan donarak b i r yanıp s ö n ü p
Ömrü nefes, nefes s o l u y o r u m ben

A h ile v a h ile geldim bu yaşa
Dünyanın peşine hep koşa koşa
Anladım ki ömrü geçirdim boşa
Başımı sacımı yoluyorum ben!

İstikbal uğruna düşerken bitap!
İnsanlar ziyanda der Yüce Kitap
Yeminle, tekitle o l a n bir hitap
Hüsran içindeyim biliyorum ben!

Kimi sevdi isem sevdim ihlasla
Şimdi soranım az düne kıyasla
Kimseye kötülük etmedim asla
Böylece teselli buluyorum ben!

Felek altüst eder her p l a n ı n ı
G e l i p de göçenler yakar canını
İple ç e k i y o r u m vuslat anını
Hasretle özlemle doluyorum ben!

Ayrı kalınırmış kafa u y m a z s a !
Candan sevdiklerin seni saymazsa
T e k başıma ölüp kimse duymazsa
Uykumu bu yüzden bölüyorum ben!

Mikdadi, üzgünüm yaklaştım sona
O’ndan geldik y i n e döneriz O’na
H a k k ı n ı z ı helal eyleyin b a n a
Hoşça kalın a r t ı k ölüyorum ben!

Şair Mikdat Bal