A Azıcık Sabret Şiiri - Halil Müftüoğlu

Halil Müftüoğlu
383

ŞİİR


26

TAKİPÇİ

A Azıcık Sabret

Bir çok hayaller,geçiyorken gözlerimin önünden,
Gün gelip güneşin akşamla öpüştüğü
Bir günün terkisinde bende yola çıkıp
O bulunduğun meçhule! geleceğim..!
Sana senden yakın biri gelecek yanına o da ben.
Bırakıp gittiğin yeni ikamet adresinde bile
Sana rahat yok benden.
Dünya hali işte, iki kapılı bir han.
Biri gider diğeri sırasını bekler.
Özlemler çoğalır hasret üstüne hasret
Kısacık bu hayatın sonu uzun ahiret.
Bir daha ayrılmakmı? asla, azıcık sabret…

02.11.2015

Halil Müftüoğlu
Kayıt Tarihi : 2.11.2015 20:48:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Vahdet Mehmet Güneş
    Vahdet Mehmet Güneş

    Amca her çalışmanızda olduğu gibi açık ve yalın anlatım göze çarpıyor benzetme unsurları ustaca, hüzün ve efkar uygun kelimelerinizle etkili anlatmışsınız umutsuzluk nirengini kelimelerin özüyle sessiz haykırış mı ölümlü gerçeği ve gönlü yakan bekleyiş bir yolcunun treni beklemesi gibi!!!saygıyla kalınız hayırlı akşamlar

    Cevap Yaz
  • Mehmet Ali Ünsal
    Mehmet Ali Ünsal

    sabir bir insanın daynma gücü olsa gerek
    sabrında sınırlarını zorlalamak gerek diye düşünüyorum okunası bir şiirdiii
    tebrikler

    Cevap Yaz
  • Müzehher Evcim
    Müzehher Evcim

    yüreğinize sağlık.kaleminizi kutlarım

    Cevap Yaz
  • Nuray Meriç
    Nuray Meriç

    Sabrın sonu ahirette vuslat, bilinmezlikte umutsuz olmamak gerek, tebrikler...

    Cevap Yaz
  • Atilla Durukan
    Atilla Durukan

    b
    itermi özlem bitermi sevda hiç ellerinize saglık üstadım.


    Bazen anamın resmini görürüm
    Bazen de babamın nasırlı ellerini.
    Dalarım işte öylesin zaman zaman
    kah bugday tarlasına, kah hayallerine.

    söylenirim kendimce, yoksa şarkı mı söylüyorum
    dalıp giderken gözlerim. ellerim uzanıyor
    bir elim diğerini tutmuş, gibi,
    ellerini tutuyorum bazen de sarı başakları.

    hani diyorum ya vay anasını,
    kenarından geçerken son model arabalar,
    özlemini çektiğim günler yerine
    bazen toprak kokusunu, bazen agır tezek kokusunu
    ciğerlerime.

    babamın çömelişleri gelir gözlerimin önüne
    çarığı gibi yırtık parmaklarında
    yaktığı sigarasının dumanında
    gözleri uzaklara dalarken

    köşede babamı gözetleyen anamda durgun
    artık düzelmeyen kambur beliyle
    elinde çalı süpürgesiyle
    süpürürken bazen yerleri belki de bazen hayatını

    toz toprak zamanıdır harmanın oldugu zamanlar
    kuş sesleri karışır zaman zaman yanık bir aşk türküsüne
    kahreden yalnızlıkların hırsıyla
    bazen topraga vururum kazmayı, bazen de kaderime

    iki damla yaş dökülür gözlerimden
    anam biter yanı başımda de hele oglum neyin var diye
    yok ana bir şeyim yok derim ama yine de
    ama gözlerin ıslaktır senin oğul.

    diyemem ki seni özlediğimi diyemem ki

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (26)

Halil Müftüoğlu