Karanlığın içinde hep aydınlık aradım
Yollarımda yalnızdım arkadaş bulamadım
Zor yürüdüm yorgundum yoruldum diyemedim
Asi bir savaşçıydım eğilip bükülmedim
Kendimi sorguladım kendimi yargıladım
Herkes yanlışsın dedi ben yanlış bulamadım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
hepimiz hayat savaşçısı değilmiyiz?ne mutlu size ustadım hem şiriinizi hem sizi kutluyorum
'karanlığın içinde aydınlığı,aydınlığın içinde karanlığı görebilmektir asıl mesele,böylesi yüreği taşıyabilmek ise erdemliğin en güzel örneğidir...
saygılar...
Bu şiir ile ilgili 42 tane yorum bulunmakta