a-Artık ben gidiyorum Şiiri - Mikdat Bal

Artık ben gidiyorum dönüşüm beklenmesin
Hak hukuk geçmiş ise helallik diliyorum
Bu gidişin vebali kimseye yüklenmesin
Alacak defterimi şu anda siliyorum

Dükkanım kapanmıştır kilit vurdum kapıya
İflas ettim pes ettim hoşça kalın yarenler
Çamurlu yoldan geçtim değmiş ayakkabıya
Suç benimmiş zannetmiş bu durumu görenler

Bu yolda harcamışım ömrümün baharını
Geçti ömrün baharı, geldim kara kışıma
Pencereler yığdılar tenimin buharını
Orada ki izlerim şahittir göz yaşıma

Çabaladım didindim olmamış bir yararım
Boş yere hırpalandım her şey faniymiş meğer
Kendimden kaçıyorum sizden değil firarım
Hepinizi severim bir dost dünyaya değer

Ne ettiysem olmadı murada eremedim
Karşılıklı yağcılık yazmıyor kitabımda
Sözde nice dostum var yanımda göremedim
Mana arar oldular sözümde hitabımda

Ah Mikdadi sus, yeter Sonra ne der el alem
Demek ki harcamışsın koca ömrü boşuna
Her şeyin bir sonu var artık kırılmış kalem
Belki de bir çoğunun gitmeyecek hoşuna!

Şair Mikdat Bal