Öldüm bu gün,
Minarelerde duyuldu selâm!
Yumdum gözlerimi hayata,
Misafirim dünyada şu an…
Eş çoluk çocuk,
Gelin damat etrafta!
Kiminde düşünce,
Kimileri ağlamakta…
Ne kazandımsa,
Bıraktım!
Hepsi arkada…
Ellerim boş!
Dilimde pişmanlıklar…
Koca bir HİÇ!
Benim her yerimde…
Hepsi seviyor amma!
Kimsecikler kalmadı yanımda.
Bırakıp,
Koşa koşa gittiler,
Kaldım yalnız mezarımda!
Üstümde topraklar,
Başım avuçlarımda!
Talkım çağırıyor hoca,
Ne kapısı var ne de baca…
Bu nasıl bir yer,
Karanlıktan bir loca!
Sıra sual meleklerinde,
Şimdiden sırılsıklam oldum.
Cevap vermekten,
Sorularla yoruldum…
Halim perişan,
Pişmanım ah ne pişman!
Kabrim;
Cennet bahçesinden,
Bir bahçe mi olacak?
Yoksa cehennemden,
Bir çukur mu kalacak?
Aman Allah’ım,
Yardım ediver kuluna.
Bir gürültü,
Gümbür gümbür kulağımda!
Cam açık kalmış,
Yağmur damlaları yanağımda!
Oh çok şükür kâbusmuş!
Vücudum yatağımda.
24 Mart 2014
5/32 Pazartesi
Mustafakemalpaşa/Bursa
Kayıt Tarihi : 26.3.2014 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sayfama uğramanız,hele hele o kıymetli yorumlarınız...
Beni mutlu ediyor,teşekkürler.
Hüseyin Varyeter
İnsanın garip hali;doğuş, mezara konuş, mahşer günündeki hali... Rabbimin rahmeti olmasa, ne yaparız! O büyük gün mutlaka gelecek... Önce uyanmak... Uyandırmak!
Sayfamda misafirliğiniz vede o kıymetli yorumlarınız..
Mutlu oluyorum,teşekkür ederim...
Hüseyin varyeter
İnsanın garip hali;doğuş, mezara konuş, mahşer günündeki hali... Rabbimin rahmeti olmasa, ne yaparız! O büyük gün mutlaka gelecek... Önce uyanmak... Uyandırmak!
TÜM YORUMLAR (3)