Bilinçsiz şekilde ömrü tükettik
Bilene sormadık, aldanan olduk!
Nice nimetleri nasıl yok ettik
Farkına varmadık, aldanan olduk!
Dünyaya sarıldık vefa bulmadık
Kayıp ettik durduk agâh olmadık
Ölenleri gömdük ibret almadık
Hiç kafa yormadık, aldanan olduk!
Sonunda anladık boşa yorulduk
Emekli edilip işten sürüldük
Nihayet en zayıf halka görüldük
Sadakat görmedik, aldanan olduk!
“İnsan ziyandadır” sözünü duyduk
Bildiğimiz halde şeytana uyduk
Nefsin arzusunu hep öne koyduk
Onu hiç kırmadık, aldanan olduk!
Kendini eritir yanıp ışıyan
Kem küm edip durur ilmi taşıyan
Aramızda çoktur mağdur yaşayan
Kavrayıp sarmadık, aldanan olduk!
Yetimin, fakirin hakkı yenildi
Söz dalaşı olmuş yalan denildi
İnsanlıkta yazık dibe inildi
Zirvede durmadık, aldanan olduk!
Mikdadi, kesretiz yüksektir sayı
Azınlık alırken en büyük payı
Garibana karşı kesildik dayı
Zalime vurmadık, aldanan olduk!
Şair Mikdat Bal
Kayıt Tarihi : 7.9.2025 16:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!