a-Ahval-i Manzara! Neuzü billah

İnsanlarda ne dirlik, ne de sükun, kalmıştır
Genelde Müslümanlar tenlerine bakılmaz!
Anarşi, terör, vahşet baş köşeyi almıştır
Topluca imha eder gönlerine bakılmaz!

Müslüman olanlara hep kuşkuyla bakmışlar
Tefrika ile ruhsal güçlerini yıkmışlar
Satılmış liderleri din imandan çıkmışlar
Bundan gayri kıblesi, yönlerine bakılmaz

Sağırlarla dilsizler, körler ittifak kurmuş
Taşeron teröristler bu sayede kudurmuş
Utanmadan Tekbirle din kardeşini vurmuş
Cani her an canidir dinlerine bakılmaz!

Asayiş, emniyet yok hepten yok olup yitmiş
Kardeş sanılan zalim kardeşine zulmetmiş
Hak hukuk aranmasın çoktan tükenip bitmiş
Dindaş, soydaş vatandaş kanlarına bakılmaz!

İmansız nesillerde insanlık kesat olmuş
Bu halin müsebbibi fitne ve fesat olmuş
Barbarlık, zorbalıktan gözyaşı hasat olmuş
Ekseriyet kan ağlar şenlerine bakılmaz!

Merhamet denen cevher kalplerden silinmiştir
Can almak, soygun yapmak ganimet bilinmiştir
Cehaletin yüzünden bu hale gelinmiştir
Sahte alim, ulema ünlerine bakılmaz!

Kalplerinde rahmet yok ne zerre ne bir dirhem
Zalime acımak yok “men la yerhem la yurhem”
Yapılacak tek iş var yaraya olsun merhem
Uzaktan yok etmeli inlerine bakılmaz!

Der Mikdati; Nemrutlar halen hüküm sürmekte
Güçsüzü her bulduğu yerde yere sermekte
Doğmamış bebekleri bile hedef görmekte!
Yüzlercesi yok olmuş binlerine bakılmaz!

Ozan Mikdadî