a-Ah dünya insanları cazibenle kışkırttın

Ah dünya insanları cazibenle kışkırttın
Bir adım önde gittin yaklaşanı püskürttün
Kâh sallandın depreştin kâh ateşler fışkırttın
Lavların küllü tozlu sön sönebildiğince

Sende gezip dolaşan her canlıyı öldürdün
Bir avuç toprağınla gözlerini doldurun
Ne Mecnun’a yar oldun ne Leylâ’yı güldürdün
Çöllerin korlu közlü yan yanabildiğince

Sana güvenenlere taaccüp ediyorum
Alan varsa buyursun ben seni satıyorum
Daha dun uğramıştım şimdi de gidiyorum
Geçer günlerin hızlı dön dönebildiğince

Yer dediler adına yutarsın her doğanı
Pireden file kadar karga ile doğan’ı
Uzayı araştırdık anlamadan doğa’nı
Kutuplar karlı buzlu don donabildiğince

Her gelen ölüp gider yine sana gelen var
Gizemli bilmecenin hikmetini bilen var
Açlık bir yana dursun susuzluktan ölen var
Suların tatlı tuzlu kan kanabildiğince

Der Mikdadî Ah dünya yine de sana minnet
Ahiret tarlamızsın hasat olur her zahmet
Hayat bir ganimetse ölüm en büyük rahmet
Zalimler iki yüzlü yen yenebildiğince

Ozan Mikdadî