a-Ah deli gönül! Şiiri - Mikdat Bal

Saçlarımı yolup ağlasam bile
Giden gitti heyhat, ah deli gönül!
Nedamet közüyle dağlasam bile
Yiten yitti heyhat, ah deli gönül!

Artık bu kafamı vursam da taşa
Ömür mevsimimde takıldım kışa
Zamanı hunharca harcadım boşa
Biten bitti heyhat, ah deli gönül!

Yıldırmadı beni afacan ölüm
Gafletim nefsime ettirdi zulüm
Dünya için yandım savruldu külüm
Tüten tüttü heyhat, ah deli gönül!

Su-i zan eyledim bazen mertlere
Kendimi unuttum döndüm fertlere
Hakkı unuttukça beni dertlere
İten itti heyhat, ah deli gönül!

Oyaladı beni dünyanın işi
Gönlümde dolaştı şeytanın şişi
Şimdi ben kimlere keseyim fişi?
Eden etti heyhat, ah deli gönül!

Mikdadî, sermaye yok kasasında
Hakka teslim olmak var yasasında
Hayat kumarının aşk masasında
Üten üttü heyhat, ah deli gönül!

Ozan Mikdadî