A A Şiirleri YABANIL ÇAĞ Şiiri - Ahmet K ...

YABANIL ÇAĞ

Sarsıldım sana

Yüreğimi bırakmaktan

Cami mi ne Camisi

Ben Allah’ın kuluyum

Yeryüzü bana cami

Ben ve sen oradayken

Cami sana yabancı

Öpmek istedim seni

En kutsal yerinden

Önce para diyorsun

Ey yabanıl adam sen

Bunca değerler varken

Her şeyi hiçe sayan

Yeni nesil ve öfke

Bir şeyler yapmalıyız

Ellerimiz böğrümüzde

Bu yerde daha

Ne kadar duracağız

Bu yemek daha

Ne kadar yenecek

Yeni bir savunma yap

Kendi kendine

O hain sunuculardan sakın

Akı kara karayı ak yapan

Kılı kırk yaran duygu

Sessizce atılıyorum dalgalara

Abdülhamit mi evet Abdülhamit

Bilinmezlere yazılan

Ellerim gökyüzüne açılırken

Sana da bu yakışır

Sana yakışanı yap

Özel bir anakara

Ve üstünde yalanlar komedyası

Yamaçlara tutunanlar

Ha düştü ha düşecek diye

Mağaralarda kuş türedi

Seslerin sonsuz çağıltısı için

Anne iyi olacak mı

Güneşi görmeyenin yedi güzeli

Kurt yavrusu kurt olur

De beni al da git

Adam küçük bir yanlış

Yaptı da düştü toprağa

Toprak alır götürür bir yaprağa

Gel beni al git buralardan

Sesinle ve yalnızlığınla

Başka bir kente git

Dağ havasından bahset

Değiştir kenti

Kendinle beraber

Göklerin mavi ikliminden

İşte ben söylüyorum

Rahminde ur olan anne

Ne doğursun

Göğü mutlulukla doldursun kahkahan

Kendini anneliğe adayan

Cephane adamlarını yokla

Silahla oynamasınlar

Gel şimdi beni anla

Ahmet KEMAL