A A Şiirleri SEN VARSIN Şiiri - Ahmet Kemal

SEN VARSIN

Ben dalgındım ben senin
Sarmaşıklar evinin
Ve sen benim gözlerimin içine bak
Ve sen benim gözlerimin içine bak
Gözlerini açarak ve yumarak
Sen hazırlan ve iyi uykulara dal
Sen hazırlan gidiyoruz bak
Gidiyoruz artık buralardan
Gidiyoruz buralardan
Buralarda kalamayız artık
Biz gidiyoruz
Ardımızdan ağlamak yasak
İkinci bir emre kadar ağlamak yasak
Dervişler harman yerinde ve bakışları tutsak
Sen ve güya bir başkasıyla
Ben ve güya bir başkasıyla
Hayır hayır başkasıyla olmaz
Leyla ve mecnun bir efsane artık
Ürkek ve yalnızca
Görüyorsun beni atıyor kalbin o ufacık kalbin
Basık tavanlar altında kimsesiz çocuklardık
Birbirimize sessizce bakardık
Birbirimize gizlice bakardık
Gizlice ve sessizce
Gizlice ve sessizce
Dalgınca ve umarsız
Umarsız ve dalgınca
Sakalları uzadı ve uzadı günahları
Kadınlar oradaydı kadınlar erkekler ve çocuklar
Çocuklar ağlaşmadalardı
Erkekler yorgun
Hayatla ölüm arasında yorgunluk vardı
Sen onlarla benim aramdaydın
Sen durmuş bana bakıyordun
Bakmıyor gibi yapıyordun
Happy diyordun happy mutluyum yani
Mutlu musun gerçekten mutlu musun
Dilerim sonsuzca mutlu olursun
Mutsuzluk senin kapını çalmasın
Durur orda ve tenha
O güzel tenin bakınca
Uzun boynunla yüzün
Duru orda vahşice
Ve leyla bir gece koyunda
Sarmaşıklar sarınca
Ve orda
Dervişler yürürlerdi aya bakarak
Hu hu diye iniler ceylanlar
İnsan ateşe yaklaşır ve harlanır
Kadınlar gülücükler saçar tarlalara
Çiçekler ondan açar
Atlar rüzgara karşı koşar da koşar
Elde avuçta ne varsa
Elde avuçta ne varsa
Üzüm bağlarında konuşulan ne vardı
Şems''le Mevlana
Gözleri parladı aşkla
Sizin çağrıldığınız parklarda
Öyle sessizce duran
Bayramlarda atlıkarıncalarla
Gönülleri hoş eden
O karanlık ırmaklarda
O aydınlık ırmaklarda
Arap atları ve ürkek taylar
Ölümleri beklerken ki
Tamamı duyulan bedenlerde
Açılmamış hazlar var

Ahmet KEMAL