A A Şiirleri MUTLULUK Şiiri - Ahmet Kemal

MUTLULUK

Mutluluk dedi bilge
Sevmektir birbirini
Sevmektir hayatı
Sevmektir ölümü
Sevmektir insanı karşılıksız
Sevmektir hayvanları
Sevmektir bitkileri
Sevmektir gökyüzünü
Sevmektir yeryüzünü
Gökyüzünü bakmaktır geceleri
Kırlarda koşmaktır
Yağmurun yağışını
Göğün gürleyişini
Şimşeğin çakışını
Sevmektir yılanları
Sevmektir kuşlarla beraber
Mutluluk sevmektir
Kendini en başta
Ele geçmez mutluluk kolayca
Mutluyum demedikçe mutlu olmaz insan
Şükretmedikçe elindekine
Bakıverdikçe başkalarının elindekine
Mutlu olamaz insan
Kıskandıkça çevresindekileri
Mutluluk sevmektir
Mutluluk barışık olmaktır kendinle
Mutluluk barışık olmaktır her şeyle
Razı olmaktır en başta yaratıcıya
Rıza göstermektir olan bitene

Mutluluk gölge gibidir
Tutulmaz koştukça peşinden
Sen yolundan dosdoğru gidersen
O da gelir peşinden
Mutluluk arandıkça gizlenen şeydir
Buldum sandıkça kaybolur
Oysa mutluluk senin içinde
Kayboldu mu bir kez
Bulmak zorlaşır iyice
Yakalayınca
Muhafaza etmek gerek sımsıkı

AHMET KEMAL