A A ŞİİRLERİ İnfilak Şiiri - Ahmet Kemal

İNFİLAK

Silah benim avuncumdur
Ben hangi köpeğin karnındayım
Belki böğründe birinin
Kana kan diyen kana kan diyen birinin
Devlet sansın evimi,
İhanet sardı bizi
 
Hangi el götürdü bizi
Hangi rüzgar getirdi
Koca bir imparatorluk yitti ah
İştahı yarım kaldı sırtlanların
Sırtını ver dağlara
Koy gitsin
Kar dolu fırtına
Kan seli alıp götürmekte bizi
Biz ki fırtınayız yağmurda
Gül koksa yayılır ateşimizden
Şehvetin ve aşkın ayırt edilemediği zamanda
Dumanı tüten ekmeğin
Ekmeğin ve tuzun hatırı için
Bölüşmek kutlu bir eylemdir
Bebeler zulme duyarlı bebeler
Vur ey Yahudi vur inlesin
Hayvanın böğrü kavi
Süzülsün kanatları ebabilin
Ah o uğursuz akşamın
Kutlu gövdeleri çevirdi cehenneme
Sen bana yazılmışsın
Ey evren kelebeği
Aşkım onulmazım
İsa kutsal hazineyi özenle sakladı durdu
Sen saklayamadın
İsa kutsal hazineyi korudu
Sen koruyamadın
İsa bu ihaneti gördü
Ey Samiri
İhanetin altın damarını keşfettin
Buzağıyı harladın
Kıtaları karıştırdı
Ölümleri çeşitlendirdin
Zamana acı verdin
Fars rüzgarı kavurdu ortalığı
Ki küfür tek millettir
Ne Rus''u ne Amerikalısı ne Çinlisi ne Avrupalısı
Ki küfür tek millettir
Küfürle ortaklık ne kötü ortaklıktır ey hain
Korkunç bir pers rüzgarı kavurdu ortalığı
Ve en çok da Yeni Roma''da biriken kin
İstanbul''un alınışına olan öç birikimi
Yılanbaşını bir çıkarır bir saklar
Sokmak için uygun zamanı arar
Heykel kimin yararına
İnsan yeryüzünü büsbütün kutsamakta
Şehvetine tapan bir köpek bu

Ahmet KEMAL