A A Şiirleri HALEP YANIYOR

HALEP YANIYOR

Bir kadın gördüm çocuğunu kaybetmiş
Kar yağıyordu üstüne
Soğuk işlemiş ciğerine
Yanıyordu ateşler içinde
Ama o aldırmıyordu
Bağırıyordu çağırıyordu
Feryat feryat üstüne

Bir kadın gördüm ruhunu kaybetmiş
Umurunda değildi dünya
Umurunda değildi hayat
Bırak öyle kalsın her şey diyordu
Külleri değsin birbirine
İnsanlığın kör gözüne
Feryatlar karışıyordu birbirine
Çığlık çığlık üstüne

Bir kadın gördüm
Ağlıyordu
Açlıktan nefesi kokmuş
Yıkık harap evlerin
Kanla sulanmış devlerin
Karşısında
Halep çarşısında
Ağlıyordu
Zalimlerin
Karşısında
Bir merhamet bekleyerek
Feryatlarını ekleyerek
Birbiri ardı sıra
Zalimde merhamet ne gezer
Zalimin merhameti mazlumu ezer
Bu dünya cehenneminde
Kirli ayaklar gezer
Bu benim cehennemim
Bu senin cehennemin
Bu bizim cehennemimiz
Aç kalan çocukların
Kirletilmiş kadınların
Feryat eden bacıların
Namusu yok bu dünyanın
Dünyayı cehenneme çevirenlerin
Yatacak yerleri yok
Yatacak yerleri yok

Bir kadın gördüm çocuğunu kaybetmiş
Kar yağıyordu üstüne
Soğuk işlemiş ciğerine
Yanıyordu ateşler içinde
Ama o aldırmıyordu
Bağırıyordu çağırıyordu
Feryat feryat üstüne

Ey kafirler ey zalimler ey putperestler
Gelin
Gelin de görün yaktığınız ateşi
Ey insanlık ey hümanizm
Ey erdem ey adalet
Yıkılan bu dünyada var mıdır senin yerin
Oh ne ala memleket
Bana dokunmayan yılan
Bin yıl yaşasın dersin
Oh ne güzel dünya
Kurulmuş mazlumların acıları üstüne
Kurulmuş mazlumların gözyaşları üstüne
Senin keyfin keyf
Keyfine bir diyecek yok işte
Bak Halep/te bu sabah
Güneş doğmuyor işte
Hiç bir zaman da doğmayacak
Mutlu musun şimdi
Mutlu musun şimdi
Mutlu musun şimdi
Mutlu musun şimdi
Daha söylenecek çok şey var
Şimdilik bu kadar yeter
Ve insanlık yok olur insanlık biter