A A Şiirleri GÜZEL GÜNLER GELECEK

GÜZEL GÜNLER GELECEK

Ben bu seher vaktini iyi bilirim
Kent kurmaktı aslında benim işim
Ama ben işimi savsakladım
İnsanlar vardı dünya yansa bir bağ otlukları yanmazdı
Günü birlik yaşarlardı
Hiç bir şey umurlarında olmazdı
Ben kaygılanırdım sürekli kaygılarla yaşardım
Kaygılanmak hüzünlenmek işimdi benim
Gam çekmek kişiliğimdi benim
Kimsenin umurunda değildi benim bu halim
Kimse farkında değildi benim içimde olan bitenin nasıl olsundu olamazdı tabii
Yağma yok biliyorum bütün bunlar geçecek
Bütün bunlar hiç olmamış gibi güzel günler gelecek
Bir ben bir de sen olacağız bu ayrılık bitecek
Eski günlere döneceğiz yeniden
Bir sen bir ben bir de Nedim-i Şeyda
Diyordu ya Lale devri şairi işte tam öyle
Sen ve benden başka kimsecikler olmayacak
Bir de o sonsuz hayallerimiz
Bir de mavi deniz var seyredilecek
Masmavi gök yüzü üzerimizde
Seher vaki esen rüzgarı seninle birlikte çekmek içime en büyük emelim
Bu benim cennetim bu cennetim diyerek
Annem benim güneşimdi göçtü gitti göçtü gitti
Kutup yıldızımdı karanlık gecelerde yolumu kaybederken
Hiç farkında olmadım battı gitti battı gitti
Annem benim beni hayata çıkaran en aydınlık günlerimdi
Göçtü gitti göçtü gitti başladı yokluk günlerim
Şimdi işte yetim oldum başladı yetimlik günlerim
Can damarlarım kesildi nefessiz kaldım
Dağları düşledim dağları dağlara çıkmak istedim
Olmadı yapamadım kent kurma hayalim gerçekleşmedi
Bahtı açık biriydim şimdi baht-ı kara biriyim artık
Toprağa toprak diyerek bastım toprağı ana belledim
Benim yarim topraktı sonunda beni bağrına basacak olan
Topraktır doyuran bizi ve sonra yiyecek olan
Nerde kaldı o benim müthiş hikayem
Kent kurma işim
Yepyeni bir kent kurmaktı hayalim
Haydi yeni baştan başlayalım