A A Şiirleri ELLERİN ŞARKISI

ELLERİN ŞARKISI

Ellerim yoruldu yoruldu emeklerim
Anne sen bana bağrını aç
Uyandır sabah kuşlarını
Uyandır sabah kuşlarını
Sofralar kurulsun
Uykunun en güzel yerinde
Çocuklar kavuşsun
Sular arıtılsın
Gözyaşları biriktirilsin gözyaşı kaplarında
Değirmenler döndürülsün
Sevgili kardeşim can yoldaşın terkini kuşansın
Koyu bir sohbete başlamışlar gibi
Sonsuz bekleyişler dursun
Bir bilmece sor ayıklasın taşını pirincin dost düşman
Esenlik dolu günler geri gelsin
Ölümler bitsin
Bayraklar dikilsin güzel günlere
Güzel kızlar eğlensin
Sen orda dur ve bekle
Ellerimden kayıp gitsin gülüşler
Çatılsın kaşlar

Aşk olsun görüp gözetilecek
Aşk var görüp gözetilecek
Mermer taşların üstünde kızgın
Ah o eski birliktelik
Nerde o güzel gözler
Nerde o mavi bakışlar
Nerde bedeniyle bir olan ruh
Nerde sonsuz çelişki
Göz göze gelerek
Ve uzun boynunla sarmaş dolaş
Ruhum sarmaş dolaş senin ruhunla
Hepsi ezelde belirlenmişti
İki beden ve tek ruhla
Ah bu rüya bu rüya
Beni baştan çıkaracak
Beni bir güzele kul köle kılan
Bir rüyadır bir hayaldir bir hülya
Kırbaçla o nefsi kırbaçla
Kamçıla duyguları kamçıla
Herkes kendi hayatını yaşar bir başka şekilde
Herkes kendi kuyusunu kazar
Çıplak etini kolla ey kadın
Düştün ve girdin şeytan sarmalına
Bizi biz eden değerlerin
Günden güne azalan ve yiten değerlerin
Yerle yeksan olmuş değerlerin nerde
Ve her şey ateş yüklü bu çağda

Eller kalkıyor ve iniyor
Eller kalkıyor ve iniyor
Dudaklar kıpırdamadan söyleşiliyor
Öpüşlere karşılık ver
Sen ben iken ve ben sen
Yönelerek doludizgin aşkla
Aşkın ne olduğunu bilmeden
Ve aldırmadan kimselere
Ki Eller kalkıyor ve iniyor
Kim kime dum duma
Kim kime dum duma

Ahmet KEMAL