A A Şiirleri 20 ERZURUMLU DADAŞ OĞUZHAN ...

15 TEMMUZ ŞEHİTLER DESTANI
20
ERZURUMLU DADAŞ
OĞUZHAN YAŞAR’IN HİKÂYESİ

O akşam annesinin kurduğu sofrada
Yemeğini yemişti iştahsızca
Sofradan kalkmış sırtüstü uzanmıştı çekyatta
Haberleri izliyordu
Onun tek zevki buydu
Akşamı kılmıştı yatsıya az kalmıştı
Yatsıyı eda etse uyuyacaktı
İçinde bir sıkıntı vardı
Bir türlü gitmiyordu
Bir türlü bitmiyordu
Ne zalim sıkıntıydı bu
Anası çay demlemiş
Oğuzhan’a ikram etmişti
Ana bu her şeyi Oğuzhan’dı
Onun için yaşıyor onun için nefes alıyordu
İçerken yudum yudum tavşankanı çayını
Çay boğazında kaldı
Duyunca haberleri TV’den
Boğaz köprüsü kesilmiş tanklarla
F 16’lar tutmuş Ankara semalarını
Kuşatılmış Türk Askerinin kalbi
Hemen dank etti kafasına
Bu bir darbeydi hem nasıl bir darbe
Haince sinsice düşmanca bir darbe
Fırladı annesinin bağırışlarına aldırmadan
Gün bu gündür dedi gece bu gece
Gece dile kolay
Dilde iki hece
Bu gece her şey belli olacak dedi
Ak koyun kara koyun birbirinden ayrılacak
Anne dedi ben duramayacağım
Bu hainler başımızdan aşağı kurşun yağdırırken
Ölüm kusarken hain çete
Milletin kalbi Aksaray vurulurken
Ben duramam duramam burada
Gözüme uyku girmez
Aksaray’ı savunacağım
Orası bizim kalbimiz
Ortaya koymalıyız
Varsa yoksa neyimiz
Orası düşerse her yer düşer
Bu şer güçler kazanmamalı

Erzurumlu Dadaş
Oğuzhan Yaşar
İyi bir dost halis bir dadaş’tı
Güzel bir insan iyi bir vatandaştı
Dürüsttü çalışkandı gözü pek bir kahramandı
Gözünü budaktan sakınmaz bir yiğitti
Vakit bu vakittir dedi
Zaman bu zaman
Haydi, Oğuzhan dedi kendi kendine
İş başa düştü
Vatan gidiyor elden
Vatan elden gidiyorken
Karılar gibi evde oturulmaz