ŞİİR OKUYUCUSUNA NOTLAR
hergün bir şiir yazıyorum. Ölüm korkusu yakamı bırakmıyor. Aşk yokluyor beni arada. O eski ateşli sevda yoksa bile, o duygu yokluyor beni arada sırada. Yaşlanmak düşüncesi şiirde doğurgan kılıyor beni. Sürekli şiir okumak, sıkıcı hayat, hepsi etken bu verimlilikte.
Bu velutluk bir yandan şaşırtıyor beni bir yandan korkutuyor.. geçici taşındığımız yer babamın mezarına yakın. Bir alt caddeden geçiyoruz sürekli. El fatiha diyerek fatiha okuyoruz ölülerimize.
Alternatif yol da mezarlık yanından geçiyor. Ondan olacak bunca ölüm duygusu yoğunluğu.
Edebiyat öğretmeni olmam, şiirle bu denli haşır neşir olmam da etken burada.
Öğrenci,lerin aşırı sevgi ve samimiyeti, son suınıfların ders yapmaktaki isteksizliği de eklenince ve bfen lisesinden sonra böyle bir okulda çalışmak, onların aşırı sosyalliği beni üretken kılıyor sanıyorum. Henüz basılı bir kitap çıkaramam da amiller arasında sayılabilir.
Kayıt Tarihi : 11.4.2016 21:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!