KADIN VE AİLE
Erkek ailenin direği. Aileyi bir otağa benzetirsek otağın direği erkek, otağı çeviren kıl kumaş kadındır. Eğer bu kumaş eksik, yetersiz, yırtık, pırtık, yarım yamalak ise her şey o ailede yanlış gider, hatta gitmez. Çünkü ortada ev ve aile yoktur. Açık havada bir araya rasgelmiş bir grup vardır.
Kadın vardır erkeği abat eder, kadın vardır erkeği berbat eder. Kadın vardır evini çekip çevirir, kadın vardır evi dağıtır, meydana verir. Kadın vardır erkeği bünyad eder, kadın vardır evini harab eder. Kadın vardır erkeği onurlandırır, kadın vardır erkeği onursuzlaştırır.
Kadın vardır erkeği ele verir, kadın vardır evini çekip çevirir. Kadın vardır sürekli erkeğinden yakınır, kadın vardır ondan gelene her nimete güzelce karşılık verir. Kadın vardır çocuklarını kocasıyla düşman eder kadın vardır çocuklarıyla dost olur kocasını çocuklarıyla dost eder.
Kadın vardır evini imar eder, kadın vardır evini viran eder. Kadın evin en can alıcı merkezidir, her şey onda başlar onda biter. Kadın çocukların ilk eğiticisidir. Bu eğitim iyi olursa çocuklar vatana, millete hayırlı evlatlar olur. Bu eğitim yanlış, bozuk olursa çocuklar ana babaya asi, vatana millete düşman olur.
Kadın bir yuvanın her şeyidir. Erkeği istediği gibi çevirir. Çocukları istediği gibi yoğurur, istediği kalıba döker. Kadın insanın ana rahmidir. O nasılsa nesiller öyle olur: İyiyse iyi, kötüyse kötü. Bu yüzden milletleri etkilemek, onları istedikleri yönde kanalize etmek isteyenler kadını elde etmenin yollarını bulmuşlar ve istediklerini kolayca elde etmişlerdir.
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta