BAYRAM VE BİZ
Bayramı yine buruk idrak ediyoruz. Daha ne kadar bu bayramlara buruk gireceğiz. İslam dünyası acılar içinde yanıp tutuşurken biz nasıl gülüp eğlenebileceğiz. Bu acılar ne zaman bitecek bilmeyeceğiz, bilemeyeceğiz.
Bayramların bayram olabilmesi için Müslümanların her yerde huzur içinde aynı bayram sevinçlerini idrak edebilmesi şarttır. Bu ne zaman, nasıl olacak. Biz Müslümanlar olarak ne zaman kalkınıp silkinecek, birbirimizi boğazlamaktan kurtulacak, birbirimizi sevecek, birbirimizin derdi ile dertlenecek, birbirine şefkatle bakacak kâfirlere karşı şiddetle, müminlere karşı merhametli olana kadar sürecek bu. Aksine Müslümanlar bu gün birbirine karşı şiddetle, nefretle ve kin dolu olarak bakıyor.
İçimizde bir cemaat çıkıyor, Yahudileri ve Hristiyanları dost ilan ediyor, onların yardımıyla İslam’ı ve Müslümanları sahili selamete çıkaracağını, onların desteğiyle Hilafeti yeniden tesis edeceğine inanarak Müslüman kesime ve kendi inancından olan yöneticileredüşmanca davranarak cihat yaptığını zannediyor. Yıllarca zaten bu ülkede Müslüman gruplar birbirine düşmanca davranmaktan geri durmamışlar. Bir türlü birleşememişler, bir ittifak kuramamışlar, birbirleriyle uğraşmaktan asıl maksatlarını unutmuşlar, asıl görev ve misyonlarını ihmal etmişlerdir.
Müslümanca yaşamak yerine kendi kurguladıkları bir yol ve yöntem içinde yeni bir yaşama biçimi ihdas etmişler, doğru yoldan gitmek yerine eğir yollara sapmışlardır. İslam adına İslam dışı yollara sapmışlar, Peygamberin tarif ettiği İslam yerine kendi kişisel yorumlarına bağlı bir din ihdas etmişlerdir. İslam dışı yollarla İslam davası gütmüşler, yoldan sapıttıklarının farkına varmadan son hızla amaca varacaklarını zannetmişler, cennet yerine ila cehennem-i zümera cehenneme çıkacak yolu tutmuşlardır.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
