ALLAH, TAGUT VE İNSAN
İnsanın yeryüzüne iniş macerası ilahi takdirde vardı, gerçekleşecekti; ancak bazı sebeplere bağlıydı. İşte o sebeplerden bir ve başlıcası İblis’in lanetlenmesi ve onun ayartısıyla yasak meyvenin yenmesi.
İnsanın yaradılışı kadar yeryüzüne iniş macerası da bu takdirin içindeydi. ‘Ben bir gizli hanineydim bilinmeyi istedim ve insanı yarattım’ buyuran yaratıcı insanın yaradılış hikmetini açıklar. Bu kutsi hadis yaradılış amacımızı açıklıyor, yaradılış sırrından bizleri haberdar ediyor.
Bu yaradılış sırrı insanın cennetten yeryüzüne indirilişini de izah ediyor aslında. Bu macera bizi yaradılış gayemizi de ortaya koymakta.
Allah bir yanda melekler diğer yanda hayvanat, öbür yanda ise can taifesi. Nebatatı da buna eklersek yaradılış tablosu tamamlanmış olur. Bu yaradılış stratejisinde insan tam ortada durmaktadır. Can yani cin taifesi insan gibi ilahi emre muhataptır, ancak bu ilahi emire uymakta insan kadar şanslı değildir. İnsan ise İblisin ayartısı ve içindeki nefsin şerre meyli yüzünden ilahi emre uymakta zorlanmaktadır.
Allah insanoğlunu yaratmış onu kendisine itaat edip etmemekte serbest bırakmıştır. Can taifesi de aynı sınava tabi olmuş bu yolda insanın kaderine ortak olmuştur. Hayvanat ve nebatatın ise bu imtihana tabi olması söz konusu olmayacaktır.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
