ŞİİR OKURUNA NOTLAR
22.04.16
en verimli çağımdayım. Altmışına doğru yol alırken bu velutluğu neye borçluyum bilmiyorum.
Her gün bir şiir yazmam beni de hayrete düşür müyor değil. Ama yazmadan da edemiyorum. Hayatın tek düzeliği, şiir birikimim, yaşımın ilerlemesi, belki de ölümümün yaklaştığını hissetmem ve ölüm korkusu bana bu velutluğu sunuyor.
Öğretmenliğimin 28. yılındayım. Bir çok okulda görev yaptım. Edebiyat öğretmeni olmam şiirle iç içe olmamı sağlıyor. Belki de değişik türden şiirler yazmamın nedeni de bu.kah divan tarzını taklit etmem kah modern şiire yönelmem, kah serbest şiirden nizami şiire yaklaşmam hep bunun eseri.
Ama ne aruzu yakalayamadım ne heceyi bulabildim. Hep serbest sularda dolaştım ama her ikisine de yaklaşmaya çalıştım. Aşk üzerine çok şiir yazmam belki yadırganır ama beni bu ilerleyen çağımda ölüm duygusundan azat eden tek duygu buydu ve ben de ona yaslandım. Bu aşk tek kişiden başlayarak çoğula ulaşan bir aşktır ve perde perde eşim, çevremdeki güzeller ve mecazi aşklardır. Gerçek aşk denen o tasavvufi aşk dönencelerinden bir nebze tattımsa da tam anlamıyla o alemlerden haber veriyorum diyemem.
Kayıt Tarihi : 22.4.2016 22:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!