DAR GEÇİT
3
Yine onun güncesinden seçtim şiirimi ‘yine kimin cehennemini cennete çeviriyorsun diyordu. Yine kimin çölünde güller açtırıyorsun’ sözün muhatabının ben olduğumu düşündüm. Bu bir ham hayaldi. Ama olsun ben yine de öle düşünmekte devam edeceğim.
Dar bir geçitte olduğumu biliyorum. Bu Andre Gidenin dar kapısından beter. Ama olsun bu bana müthiş bir haz veriyor, bu hazla ömrümün sonbaharında yaşama sevinciyle dolup dolup taşıyorum. Onu sevmek bana sonsuz bir haz veriyor, onun dünya üzerinde yaşayan bir olması beni sonsuzca mutlu ediyordu.
Bu duyguyu yaşamak için neler verebilirdim diye düşünüyorum. Belki her şeyimi. Hatta canımı bile. Sevgi böyle bir şey elbette. Ne zamandır sevgisiz yüreğimin nasıl çorak bir toprak haline geldiğini, her geçen gün biraz daha yıkılışa doğru adım adım gittiğimi fark ediyor, hayat damarlarımın kesilmekte olduğunu hissediyordum.
Bir türlü içimden söküp atamadığım bu mutsuzluk fikrini ancak böyle yenebilecek, bu dar geçitten ancak böyle kurtulacaktım. Bu yüzdendir ki tam da hayatımın bu çorak devresinde böyle bir aşka tutunmuş, onu engin denizlerde bir can simidi belleyerek can havliyle o kurtarıcıya kendimi bırakmış, aradaki tüm engellere rağmen bu gidişe doludizgin bir başlangıç yapmıştım.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta