BİR KAVVAMIN ANILARI
15.09*15 SALI
BUGÜN ilk defa kavga ettik. İyi ki ettik. Ne zamandır ağız tadında bir kavga yapamıyorduk. O sürekli bana hakaret ediyor, ben sineye çekiyordum. O sürekli beni azarlıyor, ben ona yağ çekiyordum.
Sırf kötülük olmasın, uyum olsun, problem olmasın diye yaptıklarım hep boşa çıkıyordu iyilikten, iltifattan anlamıyordu. 25 senelik evliliğimiz bir ikiyüzlülüğe dönüşmüştü. O beni ev reisliğinden almış, kendisi oraya kurulmuştu. Sema Maraşlının yazılarından olayı sezinler gibi olmuştum o hemcinslerini iyi tahlil etmiş, feminizmin yok ettiği kadınlığı aslına döndürmeye çalışıyor erkekliği eski tahtına oturmaya çalışıyordu.
Günümüz İslamcı feminizmin boyutlarını ortaya seriyor, feminizmin hiçbir kadını mutlu edemediğini, aksine mutsuzluklarına tavan yaptırdığını ortaya koymuştu. Çare olarak da her şeyin İslam’a uygun yerli yerine oturtulması gerektiğini savunuyordu. Cinselliğe gelince başım ağrıyor yalanına sarılan, deve üstünde bile olsa kocasına ram olmayan kadının Allahın rızasına ulaşamayacağını, aksine gazabına uğrayacağını söylemesi meseleyi açıklığa kavuşturuyordu.
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta