Artık evreni duymuyordum
ne de
gül yapraklarının sesini
çünkü asalak bir perde
evrenle senin aranda
siyah ışığını sızdırıyordu sadece
günün ilk saatlerinde boynundan
Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta