akıl fikir düşünceyle ve insan
gönül kalp his maneviyat ve lisan
bir çok şeyler yapmak ister de her kim
hiçbir şeye amel etmez ki her mim
mim muamma mim inletir garibi
elif birde anlatır da sahibi
kim sorusu neden niçin ardına
bir kimseyle bir yol açar yurduna
kainatta insan kitap peygamber
aslın kendisinden verirken haber
ince sanat nice formül hep nakış
hayran kalır insan atsa bir bakış
sır keyfidir baş düşürür önüne
yanaşamaz belki dün ü gününe
kainata benzer beden ve içi
ne düşünür bilmem bulanlar hiçi
girdab oluştursa tufan meydanda
kim kaybolur bir can iken cananda
niçin yanmış gönül niçin gamlanmış
aciz düşen niçin sönmüş mimlenmiş
mim koymalı kendince de elif’e
çile yeter ne gerekse taltife
mesut olmak için sufi ve derviş
mim eyler kendini getirmez geviş
mimce dersen hakikati hilkati
ve iman dillenir amelde kat’i
lakin işte yine gerektir elif
herc ü merc etse de kendini arif
gamı derdi öğrenmeden nasıl mim
sevilir mi ister ola altın sim
kitap ister kullanmaya külliyat
okumadan bilinmez der hakikat
sevilirsen sevilirsin düşünme
gönül kendisini arar üşenme
ey dünyevi kimde sevmek kendini
mimedir mecburi insanı dini
Kayıt Tarihi : 30.5.2016 01:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!