seçtim arasından binlerce gülden
küçükten kalbime doldurdum seni
seher vakti semadaki bülbülnen
mehtaplı geceye sordurdum seni
bir bulut olup yag gönlüme derken
nede çabuk harcadın sen severken
seninle bir ömür düşler kurarken
canımdın özümden yitirdim seni
sabreyle dogacak güneş diyerek
kedere bir yük daha gam sararak
yollarda kayıp günleri bularak
karanlıktan sana geldim sar beni
küllenmeyen aşkın cigerim yaktı
verem olup cana bin cefa yaptı
yıllardır her gün eceli yaşattı
yanlız bırakıp gidemedim seni
bak gör halimi ele verme beni
sar yüregine yele serme beni
yak ta derinden küle basma beni
vuslatı müjdele uçur yüregimi
hiç olmasa bir ara bir sor beni
gelmesende selam et güldür beni
hasret nere kadar böyle sürerki
dayanacak gücüm yok gel sar beni
aglama sen bir gün bitecek elbet
ümitler bir bir yeşerecek elbet
dayan gönlüm peşine düşer elbet
geç kalırsa vefasız bulmaz seni
bilmedin kalbimde nadide güldün
gittin ardından ellere güldürdün
attın elinle deryada yüzdürdün
başka liman bilmem beklerim seni
sustu yüregim diyor sabreyle
kustu kinini bin bir bahaneyle
derindesin derinde görmesende
kolaymıki söküp atamıyorum seni
gel inat eyleme yorma kalbimi
bir ışık ol doldur ısıt içimi
can yarım bırakma öksüz sevgimi
güneşim doġ yine eskisi gibi
düştüm hazana bahar elimdeyken
ismin hep hece hece dilimdeyken
sönmez bu ateş sen sol yanımdayken
bilmem sensiz nere satayım beni
sen aşkımın debisinde yak beni
türkü gözlerle çarmaga çak beni
madem öyle yıldızlara kat beni
keremim kalbimde aslın sönmezki...
Kayıt Tarihi : 10.12.2009 04:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)