Herkesin yüzünde aynı samimiyetsizliğin resmi var,
Duygular yorucu olmuş ve yaşam enerjinde parça parça götürüyor...
Düşününce... Eksik olanı bulamamak gibiydi,
Sahi sana kaç misket borcluydum? Yeterince birikti ellerimde...
İlk sigara içişimi hatırlarım , dumanın içinde uçan hayallerim vardı,
İlk karşılaştığımız zamanı hatırlarım ki... İki bilinmeyen.. iki uyumsuzluk... hayatın bize oyuncak gibi davrandığı zamanlardan kalma iki eksik parça...
Resimlerden bahsettim ya elimde kalan 98'den kalma bir anı...
İçeriği yok , yan yana duruyoruz öylece... sanki her şey normalmiş,
Sanki sen hiç gitmemişsin gibi...
Kayıt Tarihi : 17.9.2025 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!