Özür dilemeyi pek sevmem ama
Affediniz dostlar özür dilerim
Girsem kirim çıkmaz bin bir hamama
Affediniz dostlar özür dilerim
Kırdıysam bir gönlü kaba sözümle
Yüzsüz olmuş kızarmayan yüzümle
Hakk’tan gayrı bilmez bütün özümle
Affediniz dostlar özür dilerim
Allah vermiş iken fani bir mühlet
Ve Allah’ta rahmet büyük keramet
Kul hakkı korkutur ebed ve müddet
Affediniz dostlar özür dilerim
Kulluğum yaralı gönlüm yaralı
Tesbih gibi pişmanlığım sıralı
Kabahatim büyük alnım karalı
Affediniz dostlar özür dilerim
Utancımdan aynalara bakamam
Kendi günahıma kulup takamam
Hırs yüzünden el içine çıkamam
Affediniz dostlar özür dilerim
Hakk’ı edepsizce savunuyordum
Şeytana aldanıp avunuyordum
Başım dimdik diye seviniyordum
Affediniz dostlar özür dilerim
Meğer Allah bildiğimden büyükmüş
Kul kısmı hem aciz hem çok küçükmüş
İmanım zayıfmış fikrim çürükmüş
Affediniz dostlar özür dilerim
Başıma geleni benden bilsem de
Beni Hallac edip dârdan alsam da
Arada bir gece namaz kılsam da
Affediniz dostlar özür dilerim
Kendime küstüysem barışırım da
Hoş görüp kendimle yarışırım da
Belki erenlere karışırım da
Affediniz dostlar özür dilerim
Siz affetmezseniz nere gideyim
Kime nasıl nerde diyet ödeyim
Affedin beni de beni güdeyim
Affediniz dostlar özür dilerim
Kayıt Tarihi : 30.9.2009 17:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Seyfeddin Karahocagil
TÜM YORUMLAR (2)