966-67 Nankör müsün? Şiiri - Ekrem Akbunar

Asgari Bin yıllık tarihini şanla, şerefle yazmış, İslam'ın bayraktarlığını yapmış Türk Milletine içten ve dıştan sinsice saldırarak, terbiyesinden, gayesinden, edebinden ve dininden azad etmek için her türlü medeniyet hokkabazlığını yapmayı kendilerine şiar edinmiş papağana benzeyen ezberci yobazlara...

Nelerden söyledi dervişin, pirin
Duymazdan mı geldin, riyakâr mısın?
Tesettür konusu o kadar derin,
Damlada boğulan isyankâr mısın?

Anlayışın kıtsa iz’an verelim.
Gel, bu sırra beraberce erelim.
İnsan kimden, neden kaçar görelim.
Sen; ‘tek dişi kalmış canavar’ mısın?

Bin hikmeti gizler bir başörtüsü,
Her amelin vardır bir görüntüsü,
Türbana laf atma laf süprüntüsü,
De, kendi aklına hükümdar mısın?

Yorum farkı çıkar parmak izinden,
İnançlara saygı gerek bu yüzden,
Saygın yoksa farkın var mı uyuzdan?
Ben maymunum diyen, cüretkâr mısın?

Aydın isen, savaş verdiklerin kim?
Câhil gibi ayı olamaz hekim.
“Bing-bang” benim deme, ben de bir tekim.
Sen kimsin, ben kimim, vefakâr mısın?

Ancak hayvan olan yatar açıkta.
Kimi hayvan bile köşe bucakta.
İnsanlığın yüz karası kucakta.
Yoksa uslu değil, ziyankâr mısın?

Kozmetik dünyanın ortağı mısın?
Atmosferi delen tırnağı mısın?
İlkel zamanların hortlağı mısın?
Medeniyet bu mu, tebeh-kâr mısın?

Aşkla gül büyüttük, suyunu kestin.
Mü’minim diyeni saçından astın.
“İrtica” demekten var mı bir kastın?
Sen, ‘altıparmaklı’ ufku dar mısın?

Mü’mineye ve mü’mine örtü farz
Tesettüre bürünmüş bak arş ve arz
Hayvanlarda ayan beyan iken ırz
Şeytana mı uydun, tövbekâr mısın?

Batıla özense nice diyarım,
Kendini kınıyor bir diğer yarım,
Niçin şehit oldu ecdadım, varım?
Haberin mi yoktu, haberdar mısın?

Gönüller dinledim sana söyledim,
Dünyevî’yim dermana dert payladım,
Malazgirt’i Çanakkale eyledim,
Önce insan dedim, sen nankör müsün?

*Tebeh-kâr: mahveden,harap eden.