964-65 Kereste - Biri Bin Para

İnternete günlük şiir düşmekle
Şairim der gezer, kuzum kereste!
Bitirmekle lise veya fakülte,
Adam oldum sanır, kızım kereste!

Gel yontalım desen biraz kalemi,
Küfüre doyurur koca âlemi.
Sorsan cevap verir, her vals, bale mi?
Zeybek desen bilmez, dizim kereste!

Eskiden belliydi, ırzın beyi kim?
Eskiden belliydi, arzda dayı kim?
Şimdiyse belirsiz yılan, ayı kim?
‘Garga garga bak’ der, gözüm kereste!

Sanki ölmez gibi tapıp yaşama,
Her tepinmesi bir başka aşama,
Ne hâyır beklenir bundan aşıma.
İçer içer kanmaz, tuzum kereste!

Mahremi meydanda, modası şortlu
Köküne küflü der, dalına kurtlu.
Dili edep bilmez, bozuk akortlu.
Türküden anlamaz, sazım kereste!

Kimi, ip atmakla teröre çattı,
Teröriste burs verip kin büyüttü,
Dört yüz on bir merdi hâkime sattı.
Gazetede üryan, çizim kereste!

Maymun desen, iltifattan sayarlar.
Domuz deme, ciğerini oyarlar.
Acep bunlar gözümü mü boyarlar?
Kalpleri temizmiş, yüzüm kereste!

Garibin evladı düşer pazara.
Torpili haykırır, abrakadabra.
Dayılar, amcalar girmez radara.
Tavşan kaç, tazı tut, hızım kereste!

Bilmem ki efendim, kime ne denir?
Herkes koltuk kapmış, kalmamış sedir.
Umudu ‘Karlofça’, korkusu ‘Bedir’
Olan fitne eker, çözüm kereste!

Dünyevî’yem getir ver sicilini.
İstersen sus, kesmesinler dilini.
Nutuk çekip durma, anlat hâlini.
Marangoz bekliyor bizim kereste!

----------

Biri Bin Para

(Hem Nefsime, Hem Nefsine)

Kaygusuz’um söz yazdığın zamana
Ardından gıybetin biri bin para
Kazak Abdal çayırlara saldığın
Merkepte izzetin biri bin para

Ayetleri dinler iken buyurdun
Türküleri umut ile doyurdun
Dertli, gerçek derdi kime duyurdun
Dansöze hürmetin biri bin para

Yiğitlere haber verin,davrana.
Kahve ehli ayırmıyor kız ana.
Derviş Halil hiç bakınma aslana
Kurtlar ümmetinin biri bin para

Hasa Dede Eşrefoğlu edep ne
Pek bozuldu ademoğlu sebep ne
Kim şehirli kimi dağlı talep ne
Harama rağbetin biri bin para

Dünyevi’yim eli gıybet neyime
Selam olsun derya olmuş beyime
Çöl kumuyum dokunmayın keyfime
Devede heybetin biri bin para

2011