950 Peygamberim Şiiri - Ekrem Akbunar

Gurbet yaşayanlar içinde bir ben
Varamadım sılana peygamberim.
Şu gönlün başı da sen, sonu da sen,
Eremedim sırrına peygamberim.

Kime dedin, neden dedin, ne dedin?
Ne dediysen, Allahtandı senedin.
İnzivaya çekilince ebedin
Süremedim izini peygamberim.

Ne Allah’a tam inandık, ne sana.
Namaz bizde mirâc değil, hep riya!
Bekir’in nerede, nerede takva?
Göremedim Bilâli peygamberim.

Ali'n nerde sünnetini göstersin?
Osman hani himmetini göstersin?
Ömer yok mu ümmetini göstersin?
Deremedim dalını peygamberim.

İçimde dışımda kanayan yara,
Duyuş kara, kokuş kara, renk kara,
Sözlerim benzerken bir intihara
Duramadım dârına peygamberim.

Kaç yıl geçti, neden sesin çıkmıyor?
Şu garip isyanım can mı yakmıyor?
Bilemedim kimler gönül yıkmıyor?
Soramadım kimseye peygamberim.

Şimdi gün gün değil, geceler bela.
Ne gurbetler gurbet, sılalar sıla,
Dünyevî’yim her şiirim Kerbela.
Kıramadım kalemi peygamberim.