917-Bediüzzaman Said Nursi’nin Mezarının ...

Sabırsızlıkla beklenen talimat gelir
Mezarın bulunduğu yere girin denir

Kırılır pencerenin demirleri
Askerler oradan girer içeri

Ellerinde balyoz ve çekiçler
Parçalanır artık mermerler

Abdülmecit ağabey, durur bir köşede
Çekiç seslerini hisseder, ta! Beyninde

Dramaz ayakta bir direğe dayanır
Devamlı ağlar, gözlerinden yaş boşanır

Demir mancınığın gıcırtı sesi
Sağır etmekte sanki tüm hissi

Güm, güm inerken balyoz sesleri
Kayıp etmişti artık bütün benliğini

Kazılır mezar kazma kürekle
Hemen ulaşılmıştır cesede

Üstadın, kabirden naaş’ı çıkar
Tüm askerler hayretle bakar

Duruyordu halen bembeyaz kefeni
Çürümemiş, yeni defnedilmişti sanki

Galvanizli bir tabuta yerleştirilir
Kapak hızlıca hemen lehimlenir

Hazırlanan uçağa konmak istenir
Ama nafile, getirilen uçak dar gelir

Diyarbakır’da hazırlanır, ikinci bir uçak
Üstadın tabutu, böylece yerleşir ancak

Uçak Afyon hava alanına, geceleyin iner
Görevli bir manga asker, hazır kıta bekler

Kamyon ve cemselere tekrar binilir
Hiç mola verilmez, hemen hareket edilir

Çok sıkıntılı bir yolculuktan sonra
Gelinir Isparta şehir kabristanına

İkinci kez defnedilir sabaha yakın
Siz şimdi şu tevafuka bir bakın

Borborunbekir