Havadisi duyan, umum nur talebeleri
Kor ateşle yanmaya başlar kalpleri
Elmas gibi parlak nurani katreler döker gözler
“İnna Lillah ve İnna İleyhi Raciun” söyler diller
Türkiye’ye batıdan doğdu, Nurun Güneşi
Doğudan batmıştı artık, bu âlemin şemsi
Manen, garptan Nurani koca bir dalga kalkar
Şarkın sahiline varıp çok şiddetle çarpar
Yayılır tüm Kâinata zerreler halinde
Neşe ile seyredilir ruhaniler âleminde
Takip eder bunu sevinçle diğer dalgalar
Şevkle, bırakmaz peşini küçük çalkantılar
Rahmet ayında, rahmetin seli gibi
Urfa’ya yöneldi umum Nur talebeleri
Kalbinde iman, dillerinde Kur’an
Hızla akıp gidiyor ordu misal insan
Gözlerinde yaş, gönül hüzünlü
Kalpte keder, ruh çok üzüntülü
Kâinat hesabına tüm Nurcular ağlar
İnsan olsaydı erirdi, kocaman dağlar
Ehli iman yas tutar kalben
İştirak eder cenazeye ruhen
Borborunbekir
Bekir ÖzcanKayıt Tarihi : 9.1.2014 23:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bediüzzaman Said Nursi Destanı - Kronolojik Şiirsel Hayatı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!