90. G Ü N Şiiri - Osman Serçe

Zindana düşmüşüm görünmez dağlar
Bozulmuş bahçeler kurumuş bağlar
Gözlerim yerine yüreğim ağlar
Yardan ayrı koyan canından olsun

Hiç tükenmek bilmez gelen gidenim
Yapılan zulüme isyan ederim
Hasretle yanıyor naçar bedenim
Yardan ayrı koyn canından olsun

Daracık bir yerdir ayak bastığım
Dostum duvarladır resim astığm
Diken olur başaltında yastığım
Yardan ayrı koyan canından olsun

Teselli bulurum bir çift sözüyle
Sabahlarım hayalimde yüzüyle
Bedenimi sarar sanki özüyle
Yardan ayrı koyan canından olsun

Üşüyorum tek yatağa giremem
Bu gidişle baharlara eremem
Ölmek istesemde ruhum veremem
Yardan ayrı koyan canından olsun

Ömrümden günlerim su gibi akar
Gözlerim her zaman mazgala bakar
Dostların mektubu ruhumu yakar
Yardan ayrı koyan anından olsun

Istırap içide gün oldu doksan
Yaşamın anlamı yok içinde yoksan
Artık ne farkeder mezara koysan
Yardan ayrı koyan canından olsun

Osman SERÇE
12 Kasım 2016 - BURSA

Kaynak : BEYAZ GÖLGE